Wysokość alimentów na dziecko jest uzależniona od usprawiedliwionych potrzeb dziecka, możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji oraz osobistych starań w wychowanie i utrzymanie dziecka.

Usprawiedliwione potrzeby dziecka to wyżywienie, udział w kosztach utrzymania mieszkania, odzież i obuwie, kosmetyki, środki czystości, zajęcia dodatkowe, koszty związane z placówką edukacyjną, udział w kosztach paliwa, wypoczynek itd. – jednym słowem: wszystko to, co jest kupowane dziecku. W pozwie najlepiej wskazać miesięczne koszty utrzymania dziecka.

Przez możliwości zarobkowe rozumie się nie tylko faktycznie osiągane wynagrodzenie, ale bierze się pod uwagę ile dana osoba, byłaby w stanie zarobić, gdyby wykorzystała swoje pełne możliwości. Przykładowo – osoba ukończyła dwa kierunki studiów, ma wysokie kwalifikacje i doświadczenie zawodowe podejmuje pracę za minimalną krajową. W takiej sytuacji Sąd przy ustalaniu alimentów przyjmie, ile taka osoba mogłaby zarobić, gdyby wykorzystała swoje możliwości zarobkowe. Sąd będzie również badał, czy zobowiązany do alimentacji posiada majątek – np. mieszkanie, samochód itd. To również ma wpływ na wysokość alimentów.

Sąd również weźmie pod uwagę w jakim zakresie rodzic zajmuje się dzieckiem. Jeśli np. jeden z rodziców zajmuje się dzieckiem w znacznie większym zakresie, niż drugi z rodziców to powinien on zostać proporcjonalnie obciążony mniejszą kwotą kosztów utrzymania dziecka. Ważne jest, aby dziecko po rozwodzie rodziców zachowało równą stopę życiową.